- czubić
- 争吵
Otwarty Słownik Polsko-Chiński. 2015.
czubić
Look at other dictionaries:
czubić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, czubić siębię się, czubić siębi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} spierać się ze sobą ostro, dogryzać sobie wzajemnie; także bić się, szarpać (zwłaszcza o ludziach) : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czubić się — ndk VIa, czubić siębię się, czubić siębisz się, czub się, czubić siębił się 1. «bić się, targać się nawzajem za czupryny; sprzeczać się, kłócić się» Czubić się z bratem. □ Kto się lubi, ten się czubi. 2. «o ptakach: targać się, wodzić się za… … Słownik języka polskiego
czubienie się — n I rzecz. od czubić się … Słownik języka polskiego
